  
  
  
  
  
  
 
  
 | 
 | 
GRAANCIRKELS
BEELDTAAL GEWASFORMATIES
Boreham Down, Lockeridge, 22 juni 2005.
 
 
 © foto: Steve Alexander 
 
Gevaarlijke aantrekkingskracht.
 
Gevaar. 
   Misschien is de belangrijkste reden waarom ik de formatie van Boreham Down hier behandel wel dat ik via 
mijn onderbewustzijn door heb gekregen dat deze formatie in verband staat met gevaar. Er werd geen nadere 
uitleg bij gegeven en aangezien ik minstens wil weten aan wat voor soort gevaar ik mag denken pak ik hierbij de 
handschoen op.
 
Aantrekker. 
   Eén van de sterkste associaties die ik heb met deze vierkante spiraal is die van de aantrekker. 
Een aantrekker is een term uit de chaoswetenschappen die wiskundig kan worden gedefinieerd. Nou ben ik 
niet erg voor wiskunde aangelegd maar ik kan er wel door geboeid raken omdat het mij de verbeeldingskracht 
zo prikkelt. Zo vraag ik mij het volgende af: Wanneer we er vanuit gaan dat wiskundige formules ten 
grondslag liggen aan de waarneembare verschijnselen om ons heen wat schuilt er dan voor betekenis of 
werkelijkheid achter het idee aantrekker?
   De betekenis van de wiskundige aantrekker kan volgens mij alleen maar die van eindigheid zijn. De 
verschijningsvorm kan het beste gezien worden als een fenomeen uit de chaoswetenschappen. Het wordt vaak 
in verband gebracht met fractalen hoewel het geen fractal is. Fractalen stellen oneindigheidsstrukturen 
voor en aangezien een aantrekker eindigt kan het geen fractal worden genoemd.  
Het is opvallend hoeveel graancirkels er inmiddels verschenen zijn die duidelijk naar de fractalwetenschappen 
of -kunst verwijzen. 
Hunab Ku. 
   Vanaf de eerste aanblik had ik de indruk dat deze formatie iets van het karakter van de Mayacultuur in zich 
draagt. Mede daarom is een andere associatie die zich aan mij opdringt die van de belangrijkste Mayagod Hunab Ku, 
die zich zetelt in het centrum van elk melkwegstelsel. Het wordt algemeen aangenomen dat in het centrum van 
een melkweg zich een zwart gat bevind waaruit licht onder invloed van extreme zwaartekracht niet kan 
ontsnappen. 
   Hoewel veel verschillende beschavingen de vierkante spiraal in hun cultuuruitingen hebben toegepast is het 
opmerkelijk hoe enorm vaak de Maya's er in hun kunst gebruik van maakten. De oppervlakkige beschouwer zal er 
mogelijk niets anders dan een aardig decoratief patroontje in zien maar gelet op hun overweldigende 
verbeeldingskracht zullen de Maya kunstenaars dit echt niet willekeurig toegepast hebben. Zouden deze genieën 
die aantoonbaar uitblonken in mathematiek ook de aantrekker hebben gekend? Laat ik voor de aardigheid dit 
detail uit een tempel vergelijken met de aantrekker op de hyperbool.
 
   
 
 links; Dalhyperbool met aantrekker (dank aan Jan Stuivenberg) rechts; Mayatempel met aantrekkers
 
 Hunab Ku
   Tot hiertoe heb ik als aanknopingspunten de associaties met de wiskundige aantrekker, het centrum van de 
melkweg zoals gerelateerd aan de Maya cultuur en het signaal dat me duidelijk te verstaan gaf dat dit beeld met 
gevaar verbonden is. Alvorens met behulp van deze drie aanknopingspunten te trachten de formatie te doorgronden 
sleep ik eerst nog twee aanknopingspunten aan.
Crisis. 
   Enkele maanden na de eerste doorgeving kreeg ik er nog één. Ik kreeg dit graancirkelbeeld te zien als een veld op 
zich. Niet met graan maar als een doodgewoon grasveld zoals je bijvoorbeeld plantsoenen tegenkomt. De 
graancirkelfiguur in de vorm van grasperken dus. Het veld was wat rommelig, er lag wat vuil te slingeren en er 
ging dan ook nauwelijks bekoring vanuit. Op het moment dat deze flits mij bereikte wist ik dat dit visueel gegeven 
in verband stond met een zware crisis waaraan ik toen al enige tijd onderhevig was.
   Onder andere om voor mezelf te pogen meer duidelijkheid te krijgen in deze langdurige crisis die ik in feite 
momenteel nog steeds doorga vertel ik even iets over mijn achtergrond en deze toestand. Een stukje 
zelfreflectie in optima forma dus. 
   Het is in mijn leven in feite altijd moeilijk geweest mezelf te motiveren en aktief deel te nemen aan het 
normaal menselijke verkeer. Depressies en chronische vermoeidheid ervaar ik als metgezellen tegen wil en dank. 
Ik heb er zogezegd mee leren omgaan maar tot op heden is het me niet gelukt om ze definitief achter me te 
laten. Wel beschouw ik dit moeilijke levenspad als een pad van initiatie. De geestelijke rijkdommen die het me 
tot nu toe hebben opgeleverd zijn net zo onwaarschijnlijk als onbeschrijfelijk. 
   Hoewel het mijn intentie is om deze rijkdommen te delen met mijn medemens, ervaar ik vaak veel moeilijkheden om
dit ten uitvoer te brengen. Dit naar buiten treden kan worden gezien als verschijnen op een arbeidsveld. De 
vierkante spiraal heeft waarschijnlijk betrekking op dit arbeidsveld. Ik heb het in elk geval als een veld 
(niet als graancirkel) waargenomen. Het was een veld waar nog wel wat aan te verbeteren viel. 
   Hoedanook, nu ik alweer enkele maanden lang aan het ploeteren en zwemmen ben om de depressies en de emotionele 
roerselen enigzins de baas te blijven valt het op dat zodra ik de neiging heb naar buiten te treden mijn ziel 
mij vrijwel volautomatisch naar binnen duwt. Alsof het volstrekt zinloos is de buitenwereld op welke wijze dan 
ook tegemoet te treden.
 
 Trauma
 
   Een duidelijke opdracht in deze crisis is een onverwerkt trauma aan te gaan dat aan de grondslag lijkt 
te liggen van de chronische vermoeidheid. Na wijs beraad maak ik naast mijn gebruikelijke zelfwerkzaamheid 
gebruik van verschillende therapieën. 
   Het arbeidsveld buiten geeft aanleiding en neiging tot verbetering. De reflex van mijn wezen blijkt die van 
verbetering binnen in mezelf. Wat zich hier dus weerspiegeld is in feite het gezegde; "verbeter de wereld, begin 
bij jezelf."
 
   In een ruimer verband plaats ik dit proces in het kader van de bijzondere 2012 ascentieperiode die voor mij in elk 
geval reeds op onmiskenbare wijze gaande is. Verder wil ik er nog over zeggen dat 
de godin Oernia 
via het mediumschap van Roos mij enorm tot steun is in dit vreemde en benauwende proces. Omdat ik op dit moment 
aardig op schema lig wat de zelftransformatie betreft voel ik me eindelijk weer wat vaker happy en daardoor 
ook gemotiveerd en geïnspireerd om dit artikel te schrijven.
   Als ik de associatieve aanknopingspunten samenvoeg in een poging er een steekhoudende betekenis uit te filteren 
dan kom ik al dadelijk uit op het idee van een zwart gat of liever de aantrekkingskracht van de materie tot haar 
uiterste consequentie doorgedacht. Ik neig naar de completering van het materiële plan, tevens het  einde van de 
groei in de materiële mogelijkheden. Ik spreek van een plan omdat de figuur een perfecte ordelijke struktuur laat 
zien. Het is een struktuur of systeem dat bijna helemaal vol gemaakt is. Er is zogezegd sprake van voltooiing, 
daardoor tevens van stagnatie of verstarring. Meest letterlijk is er sprake van "inperking". Beperkingen in 
materieel opzicht.
  
   De verdichting laat zich op vele niveau's van werkelijkheid vertalen. Kosmologisch beschouwd spreekt het zwarte 
gat voor zich. Op cultureel niveau is er het materialistische systeem dat zich op wereldschaal geconfronteerd ziet 
met de eindigheid van het uitbuiten en plunderen van de natuur. De maatsschappij loopt hoe langer hoe meer vast 
in haar eigen regelgeving en procedures. Op algemeen menselijk niveau is er onder grote getale van de bevolking 
sprake van ongezonde levenswijze, sociale vervreemding, stress, verharding en noem maar op als gevolg van allerlei 
soorten beperking. Op psychisch niveau is het zwarte gat zoveel als een trauma. Wat men dan ook probeert, de 
machteloosheid steekt telkens weer de kop op. 
   Voorts het onverkwikkelijke idee van de satan of anti-christ die de personificatie voorstelt van geestelijke 
ontkenning. In universeel opzicht hoeft deze anti-pool echter niet als vijand te worden beschouwd daar het een 
noodzakelijk scheppingscreatief beginsel voorstelt. Het blijft uiteraard wel gevaarlijk en naar de graad van 
ontwikkeld bewustzijn zelfs extreem gevaarlijk om het universeel geestelijk principe te veronachtzamen.
  
   De aanvankelijk summiere toespeling van een te duchten gevaar neemt in deze context een duidelijke vorm aan. 
Als we er bij stil staan hoeveel mensen vandaag de dag een gezonde geestelijke ontwikkeling verzaken onder invloed 
van onze jachtige consumptiemaatschappij dan is er genoeg reden tot ongerustheid. De "onachtzaamheid" is zoals ik 
verder zal onderbouwen een valide sleutelbegrip met betrekking tot de uitleg van deze formatie.
 
 diagram
   Tot nu toe heb ik in deze benadering me hoofdzakelijk met associatie beziggehouden. Ik zal thans even een beknopte 
doch zo exact mogelijke beschrijving van de figuur geven. Aan de hand daarvan zullen dan bepaalde, tot hiertoe 
onbesproken beeldelementen aan bod komen.
 
   We zien een schijf met een compact samengestelde figuur die een vierkante opening in het midden bewaard. Van 
het midden uit zijn er vlakken van verschillende afmetingen zodanig gecomponeerd dat die zich in relatieve zin 
spiraalsgewijs tot een groot vierkant uitbreiden. Rondom dit vierkant, of beter gezegd deze vierkante spiraal, 
bevindt zich een veelvoud aan vlakken die aan de vlakken van het vierkante spiraal zijn gerelateerd en die 
zich kenmerken door haaks gebogen uiteinden. Als laatste beeldelement is er nog een viertal op bloemblaadjes 
gelijkende stukjes die voor zover het de rondingen betreft de gebogen buitenlijnen van de haaks gebogen vlakken 
weerspiegeld.
   De opening in het midden verteld ons dat de inperking niet helemaal voltooid is. Er is als het ware nog één 
ontbrekend vlak dat om invulling vraagt. Maar wie zegt dat dit werkelijk ingevuld zou moeten worden? En als dit 
werkelijk de bedoeling zou zijn, hoe zou het zich laten opvullen? De leegte is omsloten door nauw op elkaar 
aansluitende vlakken. Deze vlakken die de vierkante spiraal vormen zijn 8 in aantal. Op het moment dat ik me dit 
realiseer brengt het mij de verbeelding van het begrip "onachtzaamheid" in herinnering. Aangezien het idee 
"onachtzaamheid" mij meer dan vaak heeft beziggehouden als een essentiële faktor in kwesties van verschrikkelijke 
narigheid heb ik er destijds een schilderij van gemaakt op basis van de visionquest-techniek.
   
  
 
 onachtzaamheid           
                   
                   
           diagram: "onachtzaamheid"
   Het visioen liet me ervaren hoe ik nietsvermoedend op een trottoir liep en me geconfronteerd zag met een 
gevaarlijke put die daar zomaar zonder omheining of iets dergelijks lag. Een schok ging door me heen, vooral toen 
ik me realiseerde hoe de tegels om het diepe gat heen zouden bezwijken zodra men erop zou treden.
 
   Een prachtige woordspeling blijkt o.a. het geval. De omringende tegels, tesamen acht in getal, blijken ondingen.
Onacht tesamen oftewel onachtzaam. Ook in dit beeld is er de suggestie van aardse beperking door het aangrenzend 
perk. Pas later na het ontstaan van dit schilderij ontdekte ik in het bijzondere boek van Sogyal Rinpoche; "Het 
Tibetaanse boek van leven en sterven" een gedicht dat de betekenis van het visioen nauwkeurig uitlegt.
        "Autobiografie in vijf hoofdstukken."
        Ik loop door een straat. 
        Er is een diep gat in het trotoir. 
        Ik val erin. 
        Ik ben verloren...ik ben radeloos. 
        Het is mijn schuld niet. 
        Het duurt eeuwig om de uitweg te vinden.
        Ik loop door de straat. 
        Er is een diep gat in het trottoir. 
        Ik doe alsof ik het niet zie. 
        Ik val er weer in. 
        Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben. 
        Maar het is mijn schuld niet. 
        Het duurt nog lang voordat ik eruit ben.
        Ik loop door dezelfde straat.  
        Er is een diep gat in het trottoir. 
        Ik zie dat het er is. 
        Ik val er weer in...het is een gewoonte. 
        Mijn ogen zijn open. 
        Ik weet waar ik ben. 
        Het is mijn schuld. 
        Ik kom er direct uit.
        Ik loop door dezelfde straat. 
        Er is een diep gat in het trottoir. 
        Ik loop erom heen.
        Ik loop door een andere straat.
        -------------- 
        Portia Nelson.
   Zowel het schilderij als dit gedicht gaan uiteraard over een symbolisch diep gat. Indien men erin terecht komt is 
er sprake van een traumatische gebeurtenis. Aangezien de graanformatie duidelijke overeenkomsten laat zien maar 
er meer informatie aan lijkt toe te voegen zal het raadzaam zijn de overige beeldelementen aan een onderzoek 
te onderwerpen. 
 
 diagram: "overbrugging"
   Naast de opening en de achtvlakken zijn er nog eens acht vlakken om de vierkante spiraal 
opgesteld. De uiteindes van deze vlakken vertonen een soort ombuiging waardoor ze in nauw verband lijken te staan 
met de acht vlakken van de spiraal. Je zou kunnen spreken van een brug van het ene vlak tot het tegenoverliggende 
vlak. Behalve aan bruggen moet ik ook denken aan (hand)grepen. Alzo kom ik op ideeën als "het overbruggen of begrijpen
van tegengestelden".
 
 diagram: "buiging"
 
   De zogenaamde bloemblaadjes herhalen het gebogen aspekt van de bruggen of de grepen. Ze wijzen daarmee expliciet op de 
eigenschap "buiging" of "flexibiliteit". Als ik op de metafysische toer mag doorgaan zou ik uit de gezamenlijke 
beeldelementen de volgende gedachtengang kunnen distilleren:
"Overbrugging of begrip van tegengestelden wordt mogelijk gemaakt door flexibiliteit of nederigheid."  
Zelfs een zekere "terughoudendheid" spreekt uit de opstelling van deze bogen.
   Alles bij elkaar genomen concludeer ik dat deze formatie de genezing voorstaat van traumatische conflicten die door 
onachtzaamheid worden of werden veroorzaakt. 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
Randell, betekenis van graancirkels
  
  
 | 
 | 
 |